Մի օր մի մարդ շուկայից բանջարեղեն գնեց։ Հասնելով տուն` պարզեց, որ վաճառականներն ապրանքի փոխարեն քարեր են դրել իր սայլակի մեջ։ Բայց նա հետ չգնաց և հարցը խնդիր չդարձրեց, այլ շարունակեց ապրել սովորականի պես։ Քառասուն տարի անց նրա դուռը թակեցին։ Երբ բացեց դուռը, շեմքին կանգնած էին զառամյալ ծերունիներ։
- Բարև,- ասացին նրանք,- այն ժամանակ մենք ենք քեզ խաբել և և եկել ենք ներեղություն հայցելու։
Բայց նա միայն հոնքերը կիտեց և պատասխանեց.
- Ես հիշում եմ այդ դեպքը։ Բայց դու ինձ ոչինչ պարտք չեք։ ես նույն օրը քարերը գցեցի փոսը, իսկ դուք 40 տարի շարունակ դրանք կրել եք ձեր սրտերում։
No comments:
Post a Comment