ԸՆՏՐՈՒԹՅՈՒՆ

Մի մարդ միշտ ուրախ էր լինում։ Նա ժպտում էր, ծիծաղում, և ոչ ոք երբեք նրան տխուր չէր տեսնում։

Պատահում էր, որ մարդկանցից մեկը նրան այս մասին տարբեր հարցեր էր տալիս․ <<Ինչու՞ երբեք չեք տխրում: Ինչպե՞ս եք կարողանում միշտ ուրախ լինել: Ո՞րն է ձեր երջանկության գաղտնիքը>>։


Ինչին վերջինս սովորաբար պատասխանում էր. <<Մի ժամանակ ես Ձեր պես տխուր էի։ Եվ հանկարծ իմ գլխում մի պայծառ միտք հղացավ, որ դա իմ իրավունքն է, իմ ընտրությունը։ Ի վերջո ես այդ ընտրությունն ամեն օր, ամեն ժամ և ամեն րոպե եմ անում։ Եվ այդ օրվանից սկսած, երբ արթնանում եմ, ինքս ինձ հարց եմ տալիս. << Լավ, այսօր ի՞նչ ընտրեմ՝ տխրությո՞ւն, թե ուրախություն։ Եվ միշտ ստացվում է այնպես, որ ես ընտրում եմ ուրախությունը>>։

No comments:

Post a Comment

ՄԵԾ ՊԱՀՔ

Անհոգ ուրախությանը, զվարճախաղերին, անհագուրդ խրախճանքներին, կենցաղային թեթևամտությանը, հասարակական նորմերի անվանդական կարգի խախտումներին փոխ...